استراسبورگ در گذر تاریخ (بخش اول):

     شهر قرون وسطایی و میراث آلمانی

 

استراسبورگ، برخلاف بسیاری از شهرهای فرانسه، ریشه‌های خود را در فرهنگ آلمانی دارد. این شهر که در قلب منطقه‌ی آلزاس قرار گرفته، به دلیل هویت چندفرهنگی‌اش، داستانی جذاب و متفاوت را روایت می‌کند.

یک شهر آزاد در امپراتوری مقدس روم

تاریخ استراسبورگ به دوران رومی‌ها بازمی‌گردد، اما شکوه واقعی آن در قرون وسطی شکل گرفت. در این دوره، استراسبورگ به عنوان یک “شهر آزاد امپراتوری” (Free Imperial City) در درون امپراتوری مقدس روم، از استقلال بالایی برخوردار بود. این استقلال، باعث شد شهر به یک مرکز تجاری پررونق و یک پل ارتباطی مهم بین فرهنگ‌های آلمانی و فرانسوی تبدیل شود.

• توسعه‌ی شهری: شهر در اطراف رودخانه‌ی ایل (Ill) توسعه یافت و با شبکه‌ای از کانال‌ها و خانه‌های چوبی با سقف‌های شیب‌دار، چهره‌ای منحصربه‌فرد پیدا کرد که امروزه نیز در محله‌ی قدیمی “فرانسه کوچک” (Petite France) قابل مشاهده است.

شاهکار گوتیک: کلیسای جامع استراسبورگ

مهم‌ترین نماد این دوره، کلیسای جامع نوتردام استراسبورگ است. ساخت این بنای عظیم، که یکی از برجسته‌ترین نمونه‌های معماری گوتیک در اروپاست، از سال ۱۰۱۵ آغاز شد.

• اهمیت تاریخی و معماری: این کلیسا با تک‌مناره‌ی بلند و باشکوه خود، برای قرن‌ها به عنوان بلندترین بنای جهان شناخته می‌شد. داخل آن، یک ساعت نجومی پیچیده وجود دارد که نمایانگر پیشرفت‌های علمی و فنی در قرون وسطی است. این بنا، نه تنها یک مرکز مذهبی، بلکه نمادی از غرور و استقلال شهر بود.

مرکز انسانیت و اصلاحات مذهبی

در قرن پانزدهم، استراسبورگ به یک مرکز مهم برای “انسان‌گرایی” (Humanism) تبدیل شد. یوهانس گوتنبرگ، مخترع چاپ، برای مدتی در این شهر زندگی کرد و کارگاهش در آنجا به رونق این جنبش فکری کمک شایانی کرد. در قرن شانزدهم نیز، استراسبورگ به یکی از اولین شهرهایی تبدیل شد که “اصلاحات مذهبی“ را پذیرفت و به یک پناهگاه برای پروتستان‌ها تبدیل شد.

این دوره، زیربنای فرهنگی و فکری استراسبورگ را شکل داد و آن را به یک شهر مهم در قلب اروپا تبدیل کرد که آماده‌ی ورود به دوره‌ی جدیدی از تحولات سیاسی بود.

 

 

استراسبورگ در گذر تاریخ (بخش دوم):

      الحاق به فرانسه و تحولات آن

 

در قرن هفدهم، با قدرت گرفتن پادشاهی فرانسه، استراسبورگ که یک شهر آزاد در امپراتوری مقدس روم بود، به یک هدف مهم برای لویی چهاردهم تبدیل شد. این پادشاه، به دنبال گسترش مرزهای شرقی فرانسه، در سال ۱۶۸۱، استراسبورگ را تصرف کرد. این الحاق، سرنوشت شهر را برای قرن‌ها تغییر داد و آن را وارد دورانی جدید کرد.

استحکامات نظامی و معماری کلاسیک

پس از الحاق، لویی چهاردهم دستور داد تا استراسبورگ به یک دژ نظامی غیرقابل نفوذ در مرزهای شرقی فرانسه تبدیل شود. این وظیفه به برجسته‌ترین مهندس نظامی فرانسه، “ووبان” (Vauban)، واگذار شد.

• تقویت استحکامات: ووبان، استحکامات قدیمی شهر را تقویت و دیوارهای جدیدی را در اطراف آن ساخت تا از استراسبورگ در برابر تهاجمات خارجی محافظت کند.
• تغییرات شهری: دولت فرانسه، برای نشان دادن قدرت خود، تغییراتی در معماری شهر ایجاد کرد. ساختمان‌های اداری و نظامی جدیدی با سبک کلاسیک فرانسوی ساخته شد و میدان‌های باشکوهی برای نمایش قدرت سلطنتی طراحی گردید.

تأثیر فرهنگی: آمیزش دو فرهنگ

با وجود الحاق به فرانسه، استراسبورگ هویت آلمانی خود را به طور کامل از دست نداد. مردم همچنان به زبان آلمانی صحبت می‌کردند و آداب و رسوم خود را حفظ کردند. در این دوره، فرهنگ فرانسوی با میراث آلمانی در هم آمیخت.

• کلیسای جامع: با الحاق به فرانسه، کلیسای جامع، که یک مرکز پروتستان بود، دوباره به کاتولیک‌ها بازگردانده شد، اما استراسبورگ همچنان به عنوان یکی از مراکز مهم فکری و فرهنگی در منطقه آلزاس باقی ماند.

این دوران، استراسبورگ را به یک شهر مرزی با هویتی دوگانه تبدیل کرد که در طول قرن‌های بعدی، در مرکز کشمکش‌های سیاسی بین فرانسه و آلمان قرار گرفت.

 

 

 

 

 

استراسبورگ در گذر تاریخ (بخش سوم):

      شهری میان دو ملت

 

قرن‌های نوزدهم و بیستم، دوران جنگ و تغییر برای استراسبورگ بود. این شهر، به دلیل موقعیت استراتژیکش، به نمادی از رقابت تاریخی بین فرانسه و آلمان تبدیل شد.

از فرانسه به آلمان و بالعکس

• جنگ ۱۸۷۰ و الحاق به آلمان: پس از شکست فرانسه در جنگ فرانسه و پروس در سال ۱۸۷۰، استراسبورگ به همراه کل منطقه‌ی آلزاس و بخش‌هایی از لورن، به امپراتوری جدید آلمان ملحق شد. در طول این دوره، شهر به یک مرکز اداری مهم در آلمان تبدیل شد و زیرساخت‌های آن، از جمله راه‌آهن و دانشگاه، مدرن شدند. آلمانی‌ها با ساخت محله‌های جدید با معماری باشکوه، مانند “نوی‌اشتادت” (Neustadt)، چهره‌ی شهر را به کلی دگرگون کردند.
• بازگشت به فرانسه: با پایان جنگ جهانی اول در سال ۱۹۱۸، استراسبورگ دوباره به فرانسه بازگشت و به طور موقت به یک شهر فرانسوی تبدیل شد.

جنگ جهانی دوم و مقاومت

در طول جنگ جهانی دوم، استراسبورگ بار دیگر به خاک آلمان ضمیمه شد. این دوره، برای مردم شهر بسیار سخت بود، چرا که هویت فرانسوی آن‌ها سرکوب می‌شد. پس از پایان جنگ در سال ۱۹۴۴، استراسبورگ برای همیشه به فرانسه بازگشت و این بار، برای تبدیل شدن به نمادی از صلح و آشتی بین دو ملت، آماده شد.

 

 

 

استراسبورگ در گذر تاریخ (بخش چهارم):

      پایتخت اروپا و شهر دانشجویی

 

پس از پایان جنگ جهانی دوم، استراسبورگ به عنوان یک شهر مرزی با هویتی دوگانه، برای ایفای نقشی مهم انتخاب شد: تبدیل شدن به نمادی از آشتی بین فرانسه و آلمان. این انتخاب، هویت نوین شهر را شکل داد.

• پایتخت اروپایی: استراسبورگ به عنوان “پایتخت اروپا“ شناخته می‌شود و میزبان نهادهای کلیدی مانند پارلمان اروپا، شورای اروپا و دادگاه حقوق بشر اروپا است. وجود این نهادها، به شهر یک فضای بین‌المللی و دیپلماتیک بخشیده و آن را به یک مرکز مهم برای سیاست و روابط بین‌الملل تبدیل کرده است.
• پلی میان دو فرهنگ: با وجود بازگشت به فرانسه، فرهنگ آلمانی همچنان در این شهر زنده است. معماری خانه‌های چوبی با سقف‌های شیب‌دار، آداب و رسوم محلی و برخی غذاها، میراث فلاماندی-آلمانی شهر را حفظ کرده‌اند. این ترکیب فرهنگی، استراسبورگ را به یک شهر خاص و جذاب تبدیل کرده است.

یک شهر دانشجویی برجسته

استراسبورگ یکی از بزرگترین و معتبرترین مراکز دانشگاهی فرانسه است. دانشگاه این شهر، با بیش از ۵۰ هزار دانشجو، فضایی جوان و پویا دارد.

• دانشگاه استراسبورگ: این دانشگاه، که یکی از قدیمی‌ترین‌ها در فرانسه است، به دلیل برنامه‌های آموزشی با کیفیت، به ویژه در رشته‌های علوم پایه، پزشکی و حقوق، شهرت دارد و سالانه هزاران دانشجوی بین‌المللی را جذب می‌کند.
• زندگی دانشجویی: استراسبورگ با داشتن یک مرکز شهر تاریخی و زیبا، کافه‌ها و بارهای متعدد، و شبکه‌ی حمل‌ونقل عمومی کارآمد، زندگی دانشجویی بسیار راحتی را فراهم می‌کند.

استراسبورگ امروز، شهری است که با موفقیت میراث تاریخی خود را با یک هویت مدرن و بین‌المللی ترکیب کرده است. این شهر، مکانی ایده‌آل برای دانشجویانی است که به دنبال یک تجربه‌ی آموزشی و فرهنگی منحصربه‌فرد هستند و می‌خواهند در شهری زندگی کنند که نماد صلح و همکاری در اروپا است.